آیا هیچ با خود اندیشیده ایم که در طی هر روز چقدر از وقت مان را صرف تکذیب و طرد دیگران به طریقه لفظی می کنیم؟ اسم هر کس یا هر نهادی که می آید بلافاصله چندین تکذیبیه و رد صلاحیت روانه اش می شود که : حرف فلانی را نزن که این طور است و آن طور!
روزی به دوستی که می خواست مسئولیتی را بگیرد و نسبت به این و آن می پرسید گفتم که سعی کن استعلامت نسبت به افراد رخ در رخ باشد و خود از آنها شناخت حاصل کنی و زیاد به حرف های من و دیگری در رابطه با افراد توجه نکنی چرا که قطعاً بیشتر تکذیب خواهی شنید تا تایید به حق. چه بسا که برای شما هم زیاد پیش آمده باشد که قبل از اینکه کسی را از نزدیک ببینی با القائات دیگران ذهنت آکنده از مطالب منفی نسبت به وی شده باشد و وقتی از نزدیک دریافتی اش و قدری صحبت کردی و در احوالاتش دقت کردی می بینی که چقدر در ذهنت سوء تفاهم گنجانده ای و بدبینی انباشته ای که در مرحله اول به خویشتن و نه آن دیگری ضربه زده است این همه شک و بدبینی. راستی اگر قرار باشد نیمه ی پر افراد و وقایع و نهادها را ببینیم جهان چه شکلی می شود و چه آرایشی می یابد؟
شاید حکایت عیسی ابن مریم (ع) یا آن عارف را شنیده اید که در راهی با حواریون می رفت و وقتی به لاشه ی متعفن و گندیده سگی رسیدند جماعت گفتند: چه قدر بوی این مردار بد است! اما آن محتشم گفت: راستی این مردار چه دندان های سپید و خوشایندی دارد؟
تبادل لینک هوشمند برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان شوش نیوز و آدرس shushnews.LoxBlog.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
روز بخير كاربر مهمان! 
تبادل لینک هوشمند 