آشنايي استاد مسعود بختیاری - بهمن علاالدین
به گزارش شوش نيوز ؛ استاد بهمن علاء الدین (مسعود بختیاری) در ۲۰ مهر سال ۱۳۱۹ در منطقه لالی از توابع مسجد سلیمان به دنیا آمد
دوران دبستان را در مدرسه " فردوسي" و دوران دبيرستان را در دبيرستان " اميركبير" مسجدسليمان سپري كرد.
به نقل از خبرگزاري مهر ؛ علاءالدين پس از سال ها خدمت در آموزش و پرورش و تدريس در مدرسه هاي باغ ملك و مدرسه راهنمايي "ماندانا" (شهيد شجرات) اهواز در مهرماه سال 73 بازنشست شد و سال 79 از خوزستان به كرج نقل مكان كرد. او بر مقام هاي موسيقي بختياري و آوازهاي بختياري به طور كامل مسلط بود و همه شعرها، تصنيف ها و ملودي هاي موجود در آثارش ساخته ي خود اوست. آلبوم هاي "مالكنون"، "هيجار"،" تاراز"، "برافتو" و " آستاره" از آثار اوست. بهمن علاء الدین مشهور به مسعود بختیاری سرودن ترانه های بختیاری و فارسی را از نوجوانی آغاز کرد و از همان زمان نیز فراگیری موسیقی را جز برنامه کاری خود قرار داد. علاء الدین به اندازه ای در سرودن ترانه های بختیاری و ترکیب آنها با موسیقی پیشرفت کرد که عده زیادی از صاحبنظران وی را احیا کننده ادبیات بختیاری می دانند, از سوی دیگر صدای دلنشین ترانه سرای بختیاری در خواندن سروده های خود، سالیان متمادی روح بخش اشعار بختیاری بوده است وی که صدای اشنایش سالها به موسیقی بختیاری رونقی داده بود در شامگاه پنج شنبه ۱۱ آبان ۱۳۸۵ دیده از جهان فروبست .
بار اله سی کی باهارونه تیاهت
ای گلا باوینه سی کی ایدراهه
ندونم سی چه منه ای همه مردم
بخت مو چی شوگاره چینو سیاهِ
ری دلم سنگینه غم دل بی قراره
روز و شو تیام ایگوی اور بهاره
آخه تا کی چینو وا تهنا بمهنم
حرف مردم سی دلم چی نیشت خاره
بهار اِوی با گل گندم
مو تهنا با درد دل مندم
شو و رو دل چینو ایناله
تا که چی لاله داغ دل دارم
گل بوستون تِی مو دی خارِ
مه و استاره نی به شوگارم
****
گل نازدارُم مه شوگارُم
بیو بیو که دلم سیت تنگه
ندونم تا کی دلت چی سنگه
بهار اُوَی با گل گندم
مو تهنا با درد تو مندم
ولم کردی با دل پر دردم
دلم خینه دی ز حرفا مردم
گودی که با بهار اییام سی چه پَ نی یویی
حالا دیه باور ایکنم که تو بی بفایی
ز دیرت رَدم مکن تو چینو گل نازدارم
بیو که بی تو دیه مه رده ز ای شوگارم
.................................
برافتو...................... ترجمه فارسی ترانه برافتو
بــِوین حالا..................... ببین حالا
دست به یَک دادِن............. همیاری کرد ن
جون سی یَک دادِن............ جان برای هم دادن
چَندی آسونه.................... چقدر آسونه
بــِوین حالا...................... ببین حالا
وختی با یَک بوویم............ وقتی با هم باشیم
رُوندنه دِشمِن.................. راندن دشمن
چَندی آسونه ...................چقدر آسونه
دیــِه شَو ِ تاریک .............بار دیگر، نیمه های شب تاریک
سی دیدن صُو ................برای دیدن صبح
تی به رَه مَنِشین.............. چشم به راه منشین
ای بَرت خَو ...................خواب تو را خواهد برد
حالا ئتری ....................حالا می توانی
دی نگو نئترم ...............دیگه نگو نمی توانم
خُت وُری بــِدِرَو........... خود بلند شو
گئو چی اَفتو................ ای برادر مثل آفتاب
نظرات شما عزیزان:
|
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
روز بخير كاربر مهمان! 
تبادل لینک هوشمند 